Nowe rodzicielstwo

Zupełnie nowe. Lansowane przez tygodniki i miesięczniki o kolorowych, lakierowanych okładkach. Przez telewizyjne programy w których osoby prowadzące udowadniają swoje tezy, nie mówiąc o rzeczywistości.
- Zrywamy z wizerunkiem Matki-Polki! - krzyczą. - Niech matki się zaczną realizować, niech wysadzą nosy z pieluch!
Z drugiej strony programy, w których udowadnia się, że rodzicielstwo jest zbędne, że bezdzietni z wyboru nie powinni być zaszczuwani, że dzieciaci nie powinni się wywyższać, bo to aroganckie...
Jeśli nadal wizja rodzicielstwa utrzyma się w rejonach proponowanych przez media, nie zdziwię się, że przyrost naturalny wśród ludzi umiejących stosować antykoncepcję drastycznie spadnie.
Przykłady?
Jeśli nie uczysz dziecka czytać jeszcze w kołysce metodą Domana, zaniedbujesz jego rozwój.
Koniecznie bądź pogodna, troskliwa i opiekuńcza, wymagająca i doceniająca, karcąca i wspierająca. Jeśli by rozdzierała cię rozpacz, buzowała w tobie złość albo gdybyś miała napad tumiwisizmu, jesteś złą matką.
Musisz być mamą aktywną, mamą zadbaną, realizować się w pracy, bawić z dzieckiem, uczyć je, zdrowo gotować, karmić piersią ile się da, bo to lek na całe zło, mieć zawsze czysto w domu (alergie czyhają z każdej pajęczyny), realizować swoje pasje...

Także i nowe ojcostwo okazuje się być nieznośne dla facetów. Jeśli któryś jest "kurem domowym" to pół biedy -wypocznie przy ładowaniu zmywarki a odstresuje grając z dzieckiem w karty. Gorzej, gdy nie daje sobie rady. Ciekawy artykuł znalazłam w Gazecie Wyborczej.

Te wszystkie lansowane przez media postawy, sposoby postępowania itd. nie są przedstawiane jako alternatywa dla etosu Matki Polki z rękami do kolan od noszenia siatek z zakupami. Są Jedynie Słusznym Trybem Działania. Biada ci, mamo, jeśli w piaskownicy będziesz stawiać babki w dresach i bez makijażu. Biada ci, jeśli dziecku dasz na obiad parówkę. Biada ci... Tematy zapalne tworzą długą listę, wystarczy pozaglądać na emamę ;)

Wciąż zapomina się jednak o jednym. Że każdy powinien mieć wybór drogi. I że człowiek nie żyje po to, by spełniać wymagania innych. Oraz (to tak na marginesie), że rodzicielstwo nie jest dla każdego.

Belief-O-Matic

Belief-O-Matic mnie sprawdził:

1.	Secular Humanism (100%)
2.	Nontheist (93%)
3.	Unitarian Universalism (93%)
4.	Theravada Buddhism (85%)
5.	Liberal Quakers (75%)
6.	Neo-Pagan (63%)
7.	Taoism (58%)
8.	Mainline to Liberal Christian Protestants (57%)
9.	New Age (43%)
10.	Mahayana Buddhism (40%)
11.	Orthodox Quaker (39%)
12.	Reform Judaism (39%)
13.	Baha'i Faith (31%)
14.	New Thought (29%)
15.	Scientology (29%)
16.	Sikhism (26%)
17.	Jainism (23%)
18.	Mainline to Conservative Christian/Protestant (23%)
19.	Christian Science (Church of Christ, Scientist) (23%)
20.	Seventh Day Adventist (21%)
21.	Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints (Mormons) (19%)
22.	Hinduism (14%)
23.	Eastern Orthodox (13%)
24.	Islam (13%)
25.	Orthodox Judaism (13%)
26.	Roman Catholic (13%)
27.	Jehovah's Witness (0%)

Patriotyzm

Jan Kasprowicz

Rzadko na moich wargach

Rzadko na moich wargach -
Niech dziś to warga ma wyzna -
Jawi się krwią przepojony,
Najdroższy wyraz: Ojczyzna.

Widziałem, jak się na rynkach
Gromadzą kupczykowie,
Licytujący się wzajem,
Kto Ją najgłośniej wypowie.

Widziałem, jak między ludźmi
Ten się urządza najtaniej,
Jak poklask zdobywa i rentę,
Kto krzyczy, iż żyje dla Niej.

Widziałem, jak do Jej kolan -
Wstręt dotąd serce me czuje -
Z pokłonem się cisną i radą
Najpospolitsi szuje.

Widziałem rozliczne tłumy
Z pustą, leniwą duszą,
Jak dźwiękiem orkiestry świątecznej
Resztki sumienia głuszą.

Sztandary i proporczyki,
Przemowy i procesyje,
Oto jest treść Majestatu,
Który w niewielu żyje.

Więc się nie dziwcie - ktoś może
Choć milczkiem słuszność mi przyzna -
Ze na mych wargach tak rzadko
Jawi się wyraz: Ojczyzna.

Lecz brat mój najbliższy i siostra,
W tak czarnych żałobach ninie,
Ci widzą, że chowam tę świętość
W najgłębszej serca głębinie.

Ta siostra najbliższa i brat ten,
Wybrani spomiędzy rzeszy,
Ci znają drogi, którymi
Moja Wybrana spieszy.

Krwawnikiem zarosłe ich brzegi,
Łopianem i podbiałami:
Śpieszę z Nią razem, topole
Ślą swe westchnienia za nami.

Przystajem na cichych mogiłach,
Słuchamy, azali z ich wnętrza
Taki się głos nie odezwie,
Jakaś nadzieja najświętsza.

Zboża się złocą dojrzało,
A tam już widzimy żniwiarzy,
Ta dłoń swą na czoło mi kładzie
I razem o sprzętach marzy.

A potom, podniósłszy głowę
Do dalszej wstając podróży,
Woła: "Miej radość w duszy,
Bo tylko radość nie nuży.

Podporą ci będzie i brzaskiem
Ta ziemia tak bujna, tak żyzna,
Nią ci Ja jestem na zawsze
Twa ukochana Ojczyzna".

Jakiś złośliwy złoczyńca
Pszeniczne podpala stogi,
U bram się wije niebieskich
W rozpaczy człowiek ubogi.

Jakaś mordercza zaraza
Z głodem zawiera przymierze,
Na przepełnionych cmentarzach
Krzyże się wznoszą świeże.

Jakoweś głuche tętenty
Wskroś przeszywają powietrze,
Kłębią się gęste chmurzyska,
Czyjaż to ręka je zetrze?

Jakaś olbrzymia rzeka
Wezbrała krwią i rozlewa
W krąg purpurowe swe nurty,
Zabiera domy i drzewa.

Jakoweś idą pomruki -
Drży niepoznana puszcza,
Dęby się groźne ozwały,
Cóż to za moc je poduszcza?

A nad tą dolą - niedolą
Poranna nieci się zorza,
Na pieśń mą, Ojczyzny pełną
Spływa promienność jej Boża.

W mej pieśni, bogatej czy biednej -
Przyzna mi ktoś lub nie przyzna -
Żyje, tak rzadka na wargach,
Moja najdroższa Ojczyzna.

Pamiętacie "List do żony"?

"Najdroższa.

Dlaczego moje skarpetki pod krzesłem, to katastrofa, a twoje zużyte płatki kosmetyczne porozrzucane po całym domu to element wystroju?

Dlaczego zostawiony przeze mnie w lodówce pusty talerz cię zadziwia, a normalnym jest, kiedy przelewasz zupę z dużego garnka najpierw w średni, potem w mały, a na końcu w miskę?

Dlaczego prosisz, żebym wziął cię na spotkanie z moimi kolegami, a potem marudzisz, że ci nudno, jesteś zmęczona i chcesz do domu?

Skąd wzięło się twoje przekonanie, że od urodzenia mam dyplom elektryka i ślusarza-hydraulika?

Dlaczego wzgardliwie prychasz widząc na ekranie Seagala i śmiertelnie się obrażasz, kiedy nie chcę z tobą oglądać jakichś kolejnych "Dziewięć i pół tygodnia"?

Dlaczego tak cię drażni, kiedy zaglądam do garnków i tak cię złości, kiedy nie interesuję się twoimi dokonaniami kulinarnymi?

Powiedz, dlaczego ja też mam zachwycać się Angeliną Jolie, chociaż bardziej podoba mi się Pamela Anderson, której ty nie możesz znieść?

Wyjaśnij, dlaczego chory mężczyzna wyzwala w tobie niepowstrzymany potok sarkastycznych uwag, w tym wypomnienie faktu, że z temperaturą 39 stopni robiłaś generalne porządki w mieszkaniu?

Dlaczego po utracie ostatków żelu do golenia okolic bikini tak przeraźliwie bronisz resztek swojego szamponu jak przed inwazją?

Dlaczego wyrzuciwszy jakąś moją rzecz niewinnie wachlujesz rzęsami i mówisz, że nie wiesz o co chodzi, nie masz z tym nic wspólnego, a tak w ogóle, to sam powinienem pilnować swoich rzeczy, przy czym każdego ranka wymagasz, żebym razem z tobą biegał po mieszkaniu w poszukiwaniu twojego grzebienia?

Dlaczego przed wyjściem spędzasz godzinę przed lustrem, a potem informujesz mnie, że zawsze musisz na mnie czekać?

Dlaczego jesteś niezadowolona z walającego się mokrego ręcznika, mimo że na jego miejscu w łazience zawsze suszą się twoje stringi i stanik?

Dlaczego dostajesz szału zauważywszy mój paznokieć na chodniku, a twój włos w garnku z zupą, to coś normalnego?

Dlaczego narzekasz na to, że zakup zimowych opon do auta jest dla mnie ważniejszy niż zakup nowych butów dla żony, choć i u ciebie stwierdzenie "transport publiczny" wywołuje dreszcze?

Dlaczego swoje skarpety pierzesz z białymi koszulami, a moje z dywanikami z łazienki i toalety?

Dlaczego wstydzisz się kupować prezerwatywy, a mnie co miesiąc wysyłasz po podpaski?

Dlaczego jesteś święcie przekonana, że pochlapane lustro w łazience to wyłącznie moja sprawka?

Dlaczego łasisz się do mnie i tulisz, a potem okazuje się, że chciałaś, żeby cię tylko podrapać w plecy?

Dlaczego wymagasz, żebym natychmiast pozbył się hantli, o które ty się wiecznie potykasz, bo zajmują zbyt wiele miejsca, a sama za nic nie chcesz rozstać się z zardzewiałą maszyną do szycia, chociaż szyłaś ostatnio na zajęciach praktyczno-technicznych w siódmej klasie?

Dlaczego przez pół nocy musisz rozmawiać o naszym związku, a kiedy ja rano proszę cię o zrobienie śniadania, nazywasz mnie sadystą, który nie daje ci się wyspać?

Dlaczego po dwie godziny dziennie żalisz się koleżankom przez telefon, że strasznie przytyłaś, a na basen czy aerobik nie masz czasu?

Dlaczego trzeci miesiąc każesz mi powiesić jakąś półkę, skoro sama nadal jeszcze nie wiesz gdzie?

Dlaczego oczekujesz, że przejawię inwencję przy wyborze prezentu, a sama już któryś rok z rzędu dajesz mi zestaw Gilette?

Dlaczego najpierw mówisz, że cię podnieca zarost, a potem mówisz: "Odejdź, kłujesz!"?

Dlaczego, jeśli wydajesz polecenie (na przykład zrobić przemeblowanie, przenieść pianino, wywiercić dziurę w ścianie) i w ciągu pięciu minut ono nie jest wypełnione, ty demonstracyjnie podwijasz rękawy i sama bierzesz się do roboty?

Dlaczego, kiedy dzwonię ze sklepu i pytam co kupić, ty odpowiadasz: "Nic nie trzeba.", a kiedy przychodzę do domu nagle odkrywasz, że nie mamy w domu ziemniaków, chleba ani proszku do prania?

Twój na zawsze..."